ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Νομίζω ότι είναι γνωστό σε όλο τον ελληνικό λαό ότι το ΠΑΣΟΚ είχε και έχει μια ιδιαίτερη σχέση με τη «δημιουργική λογιστική».
Ευτυχώς, βέβαια, για τον ελληνικό λαό, τώρα τελευταία, ανακάλυψαν αυτήν τη λειτουργική σχέση που έχει το ΠΑΣΟΚ με τη «δημιουργική λογιστική» και οι αρμόδιοι οικονομικοί εισαγγελείς. Γι’ αυτόν το λόγο, άλλωστε, έστειλαν τη σχετική υπόθεση για την πλαστογράφηση του ελλείμματος του 2009 στη Βουλή, η οποία θα πρέπει να τη μελετήσει και να αποφασίσει για τα δέοντα.
Είναι, αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες, ίσως τραγική ειρωνεία και ταυτόχρονα, σατανική σύμπτωση να συζητούμε σήμερα, τη στιγμή δηλαδή της κορύφωσης των διαπραγματεύσεων για το PSI και τη νέα δανειακή σύμβαση, για την κύρωση του απολογισμού και του ισολογισμού του κράτους για το έτος 2010, για τη χρονιά, δηλαδή, εκείνη που, ως τραγική συνέχεια των επιλογών που έγιναν μέσα στο 2009, από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, κορυφώθηκε το ελληνικό δράμα και φτάσαμε στο σήμερα, όπου τις αμέσως επόμενες ώρες ή μέρες, θα κριθεί το μέλλον όλων μας, φοβάμαι, για αρκετές δεκαετίες. Και θα κριθεί με τρόπο που μόνο αισιόδοξους δεν μας αφήνει να είμαστε.
Τη στιγμή αυτή που μιλάμε, στην ελληνική κοινωνία κυριαρχεί η ανασφάλεια, η απαισιοδοξία, ένα αρνητικό κλίμα που ποτέ μεταπολεμικά, δεν έχει γνωρίσει η πατρίδα μας, καθώς η ανεργία, η ύφεση, τα λουκέτα στις επιχειρήσεις και η μείωση των εισοδημάτων είναι η απόλυτη καθημερινότητα. Και αν πριν από τρία-τέσσερα χρόνια συζητούσαμε σε αυτήν την Αίθουσα, για το δεδομένο ότι ένα 20% των πολιτών βρισκόταν ή κινδύνευε να βρεθεί κάτω από τα όρια της φτώχειας, σήμερα, με δεδομένα εκείνα τα όρια, θα βρίσκαμε ότι παραπάνω από το μισό ελληνικό πληθυσμό, βρίσκεται σε παρόμοιο κίνδυνο.
Καταφέρατε, μάλιστα, το πρωτοφανές, αγαπητοί συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ. Να είναι σε παρόμοιο κίνδυνο ακόμη και οι έχοντες ιδιωτική περιουσία, καθώς με τη φοροληστρική πολιτική σας, οι περιουσίες πλέον, δεν παράγουν εισόδημα, παρά παράγουν μόνον οφειλές.
Σήμερα καλούμαστε να πληρώσουμε μια πολιτική τακτική και νοοτροπία, που ξεκίνησε από τις πρώτες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και συνεχίστηκε σε όλη την περίοδο, τριάντα ολόκληρα χρόνια μετά το 1981. Υποφέρουμε εξαιτίας ενός τεράστιου δημόσιου χρέους, που ξεκίνησε το 1981 από το 25% του Ακαθάριστου Εγχωρίου Προϊόντος, για να φτάσει σήμερα, στο 160% του Ακαθάριστου Εγχωρίου Προϊόντος.
Σ’ αυτό το διάστημα, των τριάντα συνολικά ετών, είναι αλήθεια ότι το ένα τέταρτο περίπου της περιόδου αυτής, κυβέρνησε το κόμμα μας, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, η οποία σαφέστατα έχει και αναλαμβάνει το μερίδιο ευθύνης που της αναλογεί, παρά το ότι, εάν συγκρίνουμε τις περιόδους αυτές, θα δούμε ότι υπάρχει θετικό πρόσημο στην κάθε περίοδο διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που έκανε και τις δυο περιόδους, 1990-1993 και 2004-2009, για να προχωρήσουν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που είχε ανάγκη η οικονομία μας, όπως για παράδειγμα, να μειωθεί το σπάταλο κράτος, να γίνουν αποκρατικοποιήσεις, να γίνουν αλλαγές στο ασφαλιστικό, αλλαγές στην αγορά εργασίας, να προσελκυστούν ιδιωτικές επενδύσεις, μεταρρυθμίσεις που, εάν είχαν προχωρήσει έγκαιρα, θα είχαν πολύ μικρότερο κοινωνικό κόστος και βεβαίως, τεράστιο θετικό οικονομικό αποτέλεσμα.
Όμως το σκληρό κομματικό, συνδικαλιστικό κράτος του ΠΑΣΟΚ, από τη μια και από την άλλη, οι κρατικοδίαιτες δυνάμεις των media, των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, πολέμησαν κάθε προσπάθεια εξυγίανσης, μέχρι που φτάσαμε στην καταστροφική διακυβέρνηση του κ. Γιώργου Παπανδρέου, ορόσημο της πολιτικής του οποίου, είναι το έτος για το οποίο συζητάμε, το 2010, το έτος που μπήκαμε στον αστερισμό του μνημονίου.
Μιλώντας, κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για τον απολογισμό του 2010 και καλούμενοι να ψηφίσουμε το σχετικό σχέδιο νόμου, θα παρακαλούσα, αν γίνεται, να έχουμε κάποια επιπλέον στοιχεία στους πίνακες που μας δώσατε. Δηλαδή, θεωρώ απαραίτητο να έχουμε τα συγκριτικά στοιχεία με τα αντίστοιχα νούμερα του προηγούμενου έτους, καθώς και τα στοιχεία του προϋπολογισμού, που είχε ψηφίσει για το 2010, η ελληνική Βουλή, ώστε να μπορούμε να τα συγκρίνουμε και να τοποθετούμαστε πιο υπεύθυνα.
Επίσης θα βοηθούσε μια εισήγηση του Υπουργού, από πού προέκυψαν αυτές οι τεράστιες διαφορές μεταξύ του προϋπολογισμού και των τελικών αποτελεσμάτων. Θα ήθελα να θυμίσω ότι μόλις λίγους μήνες πριν μπούμε στο 2010 -συγκεκριμένα, το Σεπτέμβριο του 2009- και εν όψει της σύνταξης του προϋπολογισμού του 2010, η τότε κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, σε μια κίνηση πατριωτικής υπευθυνότητας, προειδοποιούσε τον ελληνικό λαό, για το μέγεθος της κρίσης, την οποία προεκλογικά δεν έβλεπε το ΠΑΣΟΚ, αλλά μετεκλογικά αναγνώρισε και ταυτόχρονα, προχώρησε σε προκήρυξη εκλογών, εκβιαζόμενη από το ΠΑΣΟΚ, με αφορμή την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, που θα γινόταν το Μάρτιο του 2010, μιλώντας, όμως, ταυτόχρονα κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, για θυσίες που θα έπρεπε να γίνουν.
Η συνέχεια είναι γνωστή. Εμφανίστηκε ως μάγος ο κ. Παπανδρέου, που διαπίστωσε ότι «λεφτά υπάρχουν» και μας είπε ότι θα μας έκανε Δανία του Νότου και μέσα σε δύο χρόνια, μας έκανε Κίνα στους μισθούς, Ισπανία στην ανεργία, Αφρική στην ανάπτυξη, ενώ κατοχύρωσε, δυστυχώς για την πατρίδα μας, την Ελλάδα, ένα δικό μας «brand name» στην απαισιοδοξία.
Καλούμαστε δε να συζητήσουμε έναν προϋπολογισμό, που και εμείς, δυστυχώς, πέσαμε έξω στις προβλέψεις μας. Προβλέπαμε ότι θα προχωρούσατε το 2010 σε μία-δύο αναθεωρήσεις του, αλλά ακόμη και εσείς έχετε χάσει το μέτρημα πόσες φορές τον αναθεωρήσατε, πόσα φορολογικά νομοσχέδια φέρατε, πόσους νέους φόρους επιβάλατε.
Με ποιες προβλέψεις να συγκρίνουμε τα τελικά αποτελέσματα; Με τις αρχικές προβλέψεις, με την πρώτη αναθεώρηση, με την αναθεώρηση του μνημονίου ή με τις μετέπειτα αλλεπάλληλες αναθεωρήσεις του προϋπολογισμού του 2010; Ποια στοιχεία να πάρουμε ως βάση μέτρησης; Με βάση ποια αναθεώρηση του ΑΕΠ ή του ελλείμματος να τα συγκρίνουμε; Σε αυτά να υπολογίσουμε τις απλήρωτες δαπάνες του δημοσίου, το κρυφό χρέος, δηλαδή, τις αναβολές επιστροφής φόρων, τη διακοπή του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων;
Κύριε Υπουργέ, ένα είναι σίγουρο: αν ήσασταν τόσο καλοί στην αναπτυξιακή πολιτική όσο και στη «δημιουργική λογιστική», τότε η χώρα μας θα ήταν η πιο αναπτυγμένη χώρα του κόσμου.
Λέγαμε από το Δεκέμβριο του 2009 τότε, ότι από τον προϋπολογισμό του 2010 απουσιάζει η αναγκαία αναπτυξιακή διάσταση. Δεν υπήρχε σχέδιο για αξιοποίηση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας, για αποκρατικοποιήσεις, για αξιοποίηση του θεσμού των ΣΔΙΤ, των συμπράξεων, δηλαδή, δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, για τον αναπτυξιακό νόμο. Το ΕΣΠΑ είχε «βαλτώσει» και μάλιστα, από την πέμπτη θέση στην απορροφητικότητα, που το παραλάβατε το 2010, το κατρακυλήσατε στην εικοστή τρίτη. Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων είχε μειωθεί. Το φορολογικό περιβάλλον ήταν ασταθές και οι φορολογικοί συντελεστές υψηλοί.
Όλα αυτά συνθέτουν το αντιαναπτυξιακό σκηνικό της πατρίδας. Η ύφεση, που έφτασε το 6%, δυστυχώς μας δικαίωσε, αλλά ταυτόχρονα επιδείνωσε όλους τους οικονομικούς δείκτες.
Όταν συντάχθηκε ο προϋπολογισμός του 2010, εξαρχής φοβηθήκαμε ότι η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου είχε πλήρη ανικανότητα να αντιληφθεί το μέγεθος της κρίσης και ότι σε μία πλειοδοσία λαϊκισμού και δημαγωγίας ήθελε να ωραιοποιήσει καταστάσεις.
Θυμάμαι που ο νεοεκλεγείς τότε Πρόεδρός μας, ο κ. Αντώνης Σαμαράς, καλούσε τον Πρωθυπουργό να λάβει μέτρα όσο είναι νωρίς, καθώς ο κίνδυνος για την οικονομία ήταν τεράστιος. Στην πορεία αποδείχθηκε ότι η πορεία προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ήταν καλά σχεδιασμένη από τον τότε Πρωθυπουργό και τον τότε Υπουργό Οικονομικών του. Όλες οι κινήσεις, το «φούσκωμα» του ελλείμματος, με τη δαπάνη των 500 εκατομμυρίων για τη δόση του επιδόματος αλληλεγγύης, που δεν προβλεπόταν στον προϋπολογισμό του 2009, με την αύξηση των επιστροφών του ΦΠΑ κατά 1,5 δισεκατομμύριο το 2009, με την άμεση πληρωμή 1,2 δισεκατομμυρίου σε προμηθευτές των νοσοκομείων, με 700 εκατομμύρια επιπλέον, σε εξοπλιστικά προγράμματα, με την αναβολή της είσπραξης του ΕΤΑΚ, με την αναβολή της ρύθμισης για τους ημιυπαίθριους, με την αναβολή του φόρου στα λαχεία και στο «ΞΥΣΤΟ», καθώς επίσης και στα σκάφη αναψυχής, η κατασυκοφάντηση της χώρας και των Ελλήνων στο εξωτερικό και μάλιστα, από τα χείλη του ίδιου του Πρωθυπουργού και των κορυφαίων Υπουργών του, η αργοπορία στην ανακοίνωση των μέτρων, η μελετημένη εκτόξευση των spreads, των επιτοκίων, δηλαδή, στο εξωτερικό, είχαν ένα και μόνο στόχο: να μπει η Ελλάδα στον έλεγχο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Φυσικά τα καταφέρατε, αλλά δυστυχώς αυτό ήταν μία επιλογή που σήμερα, την πληρώνουμε πάρα πολύ ακριβά.
Βλέποντας τα οικονομικά μεγέθη όταν ξεκίνησε η χρονιά, θα δούμε ότι μόλις ανέλαβε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα είχαμε ένα έλλειμμα της τάξεως του 8% περίπου, εάν είχαν υλοποιηθεί τα ψηφισθέντα μέτρα, μία ανεργία περίπου στο 12%, ύφεση οριακά στο -1% και δημόσιο χρέος στο 115%.
Θα ήθελα να θυμίσω ότι μιλάμε για μία χρονιά που, ενώ το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προέβλεπε για την Ευρώπη ρυθμό ανάπτυξης το -0,1%, τελικά κατέληξε στο -4% για την Ευρωζώνη.
Ήταν φυσικό, λοιπόν, να επηρεαστεί και η ελληνική οικονομία απ’ αυτήν τη δίνη. Στον προϋπολογισμό του 2010 προβλέπατε αύξηση στα έσοδα. Στην πορεία πήρατε πρωτοφανή φορολογικά μέτρα, όπως η αύξηση του φόρου εισοδήματος, οι αλλαγές στη φορολογική κλίμακα, η κατάργηση των αφορολόγητων ποσών, η αύξηση της παρακράτησης φόρου, η επαναφορά των φόρων κληρονομιάς και γονικών δωρεών, καθώς επίσης και η αύξηση των συντελεστών φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας, η αύξηση του ΦΠΑ, η αύξηση των ειδικών φόρων κατανάλωσης στα τσιγάρα, στα ποτά, στα καύσιμα, στα τέλη κινητής τηλεφωνίας, η έκτακτη εισφορά, η περαίωση και πολλά ακόμη, που μπορεί να μου διαφεύγουν.
Παρ’ όλα αυτά τα τεράστια μέτρα που πήρατε και εφαρμόσατε το 2010, το έλλειμμα του 2010 τελικά ήταν σημαντικότερα μεγάλο απ’ αυτό που υπολόγιζε η κυβέρνηση, καθώς η απόκλιση στα αναμενόμενα έσοδα, ξεπέρασε τα 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Έτσι, αντί για αύξηση στο ρυθμό είσπραξης των εσόδων στο 13,7% όπως αρχικά στόχευε το μνημόνιο και στο 6% που ήταν ο αναθεωρημένος στόχος, ο ρυθμός αύξησής τους, παρά τη φορολογική λαίλαπα της κυβέρνησης, που προηγουμένως ανέφερα, ήταν περίπου στο 5%. Έτσι το κράτος εισέπραξε περίπου 50,9 δισεκατομμύρια ευρώ, αντί για 55,2 δισεκατομμύρια ευρώ, που αρχικά προέβλεπε ο προϋπολογισμός του 2010.
Το αποτέλεσμα είναι, ότι το έλλειμμα και για το 2010 ξεπέρασε το 10%. Και όλα αυτά τη στιγμή που το κράτος προχώρησε σε μερική στάση πληρωμών από καιρό. Δεν πλήρωσε προμηθευτές, δεν υλοποίησε μέρος του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, η μείωση του οποίου ξεπέρασε το 25%, δεν προχώρησε σε επιστροφές φόρων ως όφειλε απέναντι σε πολίτες και επιχειρήσεις, καθυστέρησε πληρωμές συμβασιούχων, δεν προχώρησε σε προμήθειες επαρκών αποθεματικών υλικών για τα νοσοκομεία και γενικά, έκανε κάθε προσπάθεια να κρατήσει χαμηλά το έλλειμμα τεχνητά, πιο χαμηλά απ’ ό,τι ήταν πραγματικά.
Από την άλλη, την ίδια χρονιά, κύριοι του ΠΑΣΟΚ, μειώσατε οριζόντια, μισθούς και συντάξεις και οδηγήσατε σε μία άνευ προηγουμένου υφεσιακή πορεία την ελληνική οικονομία. Διαταράξατε τις εργασιακές σχέσεις, ανατρέψατε το βιοτικό επίπεδο των συμπολιτών μας.
Θα ήθελα, κλείνοντας, να σταθώ συνοπτικά σε ορισμένα γεγονότα που σημάδεψαν την εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2010. Πρώτον, στον καίριο τομέα της πάταξης της φοροδιαφυγής δεν είχατε κανένα αποτέλεσμα μέσα στο 2010. Από τα 25 δισεκατομμύρια ευρώ που υπολογίζεται η ετήσια απώλεια του δημοσίου, απολύτως τίποτα δεν εισπράχθηκε. Αντιθέτως, είδαμε πολλές εξαγγελίες και θεατρικές παραστάσεις συλλήψεων φοροφυγάδων και επιβολής προστίμων, εκ των οποίων, όμως ελάχιστα ποσά εισπράχθηκαν.
Δεύτερον, επεκτείνατε το πρόγραμμα δανεισμού των τραπεζών, που τόσο είχατε καταδικάσει προεκλογικά, το 2009, από τα 28 δισεκατομμύρια ευρώ, σε περισσότερα από 100 δισεκατομμύρια ευρώ, το 2010. Όμως, παρ’ όλη την ενίσχυση του τραπεζικού συστήματος, αυτά τα ποσά δεν πέρασαν στην αγορά.
Τρίτον, είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ όλο το 2010 έφυγαν σημαντικότατα κεφάλαια στο εξωτερικό λόγω ανασφάλειας των Ελλήνων πολιτών, η περίφημη και πομπώδης πρωτοβουλία σας περί επαναπατρισμού των κεφαλαίων, απέδωσε μόλις 135 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή ελάχιστο ποσό μπροστά στην πραγματική δυναμική εξόδου κεφαλαίων στο εξωτερικό.
Τέταρτον, να μην ξεχάσουμε στο τέλος του 2010, την παροιμιώδη προσπάθεια της κυβέρνησης να σβήσει σε μία νύχτα βεβαιωμένα ληξιπρόθεσμα χρέη ύψους 31 δισεκατομμυρίων ευρώ, με απίστευτη σπουδή, χωρίς να έχουν γίνει όλες οι απαραίτητες ενέργειες, για να εισπραχθούν αυτά τα ποσά και μην έχοντας εξασφαλίσει την κάθε πιθανότητα να κρύβονται από πίσω, ύποπτες συναλλαγές. Βλέπετε, ζούμε σε ένα κράτος που μπορεί να ασκήσει δίωξη για απιστία, σε έναν υπάλληλο, που του διέφυγαν κάποια έσοδα, κάποια μικροποσά, αλλά δίνει ασυλία στον κάθε Υπουργό, εξαιτίας του οποίου χάνονται εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια, θα έλεγα εγώ.
Πέμπτον, με τον τρόπο που εισήχθη η περαίωση, είχαμε την καθιέρωση των «εκβιαστικών» φόρων. Ένα κράτος που εκβιάζει τους πολίτες να πληρώσουν φόρους, πόσο δίκαιο μπορεί να είναι;
Η Νέα Δημοκρατία από την αρχή της κρίσης, έχει καταθέσει προτάσεις. Έχει διαβάσει πολύ προσεκτικά το μνημόνιο –σε αντίθεση με μεγαλοϋπουργούς του ΠΑΣΟΚ- στις πολύ λίγες ώρες που είχε στη διάθεσή της και κατέθεσε συγκεκριμένη, τεκμηριωμένη, εναλλακτική οικονομική πρόταση, που βασίζεται στο συγκερασμό της αναγκαίας δημοσιονομικής προσαρμογής και παράλληλα, της αναπτυξιακής πολιτικής, ώστε να απεγκλωβιστεί η οικονομία και η κοινωνία, από τον ανατροφοδοτούμενο φαύλο κύκλο της ύφεσης.
Δυστυχώς, μιλούσαμε σε «ώτα μη ακουόντων». Το κακό που έχει γίνει στην ελληνική οικονομία και στην ελληνική κοινωνία είναι ανεπανόρθωτο. Οφείλουμε, όμως, να δώσουμε ελπίδα στον ελληνικό λαό. Οφείλουμε να αγωνιστούμε για να ανατάξουμε την οικονομία. Οφείλουμε να κάνουμε κάθε τι δυνατό για τους αδύναμους συμπολίτες μας, αλλά και για το σύνολο των πολιτών που πλήττεται από τον τυφώνα ΠΑΣΟΚ που πλήττει συνολικά την ελληνική κοινωνία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπως είναι φανερό, καταψηφίζουμε τα πεπραγμένα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για το έτος 2010. Καταψηφίζουμε τον ισολογισμό και τον απολογισμό του ελληνικού κράτους για το έτος 2010. Δηλαδή, καταψηφίζουμε την εγκληματικά λανθασμένη πολιτική του ΠΑΣΟΚ και του Γιώργου Παπανδρέου που το 2010, δηλαδή τη συζητούμενη χρονιά, μας οδήγησε στο μνημόνιο και στα δεσμά της τρόικας, η οποία με τις λανθασμένες πολιτικές της ταλαιπώρησε και ταλαιπωρεί τη χώρα και τους Έλληνες πολίτες.
Σας ευχαριστώ.
